'Forum voor
nederlandse politiek'
HEEMLAND NUMMER 16 - 2000
STEDELIJKE ETNISCHE
SEGREGATIE
De afgedwongen
doorstroming door jarenlange huurstijgingen
Door de kabinetten-Lubbers is de doorstromingspolitiek
in gang gezet: volgens de politieke elites zouden vele
Nederlanders zogenaamd te goedkoop wonen ('scheef') en te
belabberd zijn om te verhuizen. Middels sterke huurstijgingen
(vooral vanaf 1990) moesten ze alsnog gedwongen worden om te
verhuizen, 'door te stromen' naar duurdere woningen of te kopen.
Ze konden toch wel meer, veel meer verwonen, zo vond 'de
politiek'. Deze doorstroming moest ervoor zorgen dat goedkope
woningen vrijkwamen voor de laagstbetaalden, dus merendeels voor
de massaal binnenstromende rijksgenoten, mediterrane
gastarbeiders en asielzoekers en even later hun familie en
nazaten, en ervoor zorgen dat de dure nieuwbouwwijken - er moest
goed aan verdiend worden door bouwers, project-ontwikkelaars,
investeerders en overheden - in al die overloopgemeenten zoals
Purmerend, Zoetermeer, Almere, Uithoorn, Ridderkerk,
Spijkenissse, Westervoort, Nieuwegein, Veenendaal enzovoorts
bewoond zouden gaan worden door de uit de grote steden
'doorstromende', weggetreiterde Nederlanders.
Etnische zuivering van de
naoorlogse en oude stadswijken
De door Pieter Lakeman zo benoemde immigratie-maffia, en mag ik
erbij zeggen de bouw-en-woon-maffia - de financiële, politieke
belangen van publieke gezagsdragers, hoge ambtenaren en
bouwwereld zijn altijd al innig verstrengeld geweest -, die
maffia's hebben opeenvolgende regeringen volop voor hun
profijtelijke business weten te spannen. Deze gehele
doorstromings- en nieuwbouw-operatie zou nooit in die omvang
nodig zijn geweest indien een straffe bevolkingspolitiek gevoerd
was zoals prof. Muntendam en de oude W. Drees sr. nog eind
zestiger jaren bepleit hebben. De autochtone bevolking van
Nederland, toen ongeveer 12,5 miljoen, is na 1970 door lage
vruchtbaarheidscijfers, die met 1,6 ver beneden de
vervan-gingswaarde van 2,2 kind per vruchtbare vrouw daalden,
afgenomen dankzij de voorlichtingspolitiek van de zestiger jaren
in neomalthusiaanse zin over anticonceptie, overbevolking en
milieubewustzijn van diverse organisaties als de NVSH en de Club
van Rome om de bekendste te noemen. In die tijd leek Nederland
een stabiele, vreedzame samenleving te worden met meer welvaart
en welzijn, mits de bevolkingsdruk geleidelijk aan verminderd kon
worden.
Surinaamse invasie was noodlottig demografisch en ideologisch keerpunt Alom werd destijds 12 miljoen inwoners wel het uiterste gevonden voor het kleine Nederland. Vermoedelijk is de omvang van de nederlandse autochtonie afgenomen tot niet meer dan 12 miljoen volksgenoten en telt ons land nu waarschijnlijk 4 miljoen inwoners van niet-nederlandse etniciteit. De 'Club van 10 miljoen' uit Valkenswaard kan de gemiddelde verantwoordelijke autochtone burger geen verwijt maken; deze heeft voor dit land hiermede z'n best gedaan om overbevoking en volbouwen te voorkomen. Wel verantwoordelijk voor het deraillement zijn de grote politieke partijen; na de invasie rond het onafhankelijk worden van Suriname door het kabinet-Den Uyl/De Gaay Fortman was de immigratie niet meer te stuiten dankzij de immigratiemaffia met z'n vaste ankers in het politieke en kerkelijke bestel, en de gevestigde orde. DS'70 met Verwoerd, als lid van de Koninkrijkscommissie pogend de invasie te beletten, en wat later de Centrumpartij die beide destijds trachtten het onheilspellende beleid te keren, zijn door het bestel vervloekt. Nadien heeft het politieke gezag er alles aan gedaan om het Nederlandse staatsburgerschap van elk spoor van etniciteit te ontdoen. Wat betreft de Nederlandse autochtone gemeenschap is deze krachtige anti-nederlandse denationalisatiepolitiek mede gevoerd om iedere tegenbeweging te mogen betichten van discriminatie en liefst van racisme te beschuldigen en om deze zo mogelijk te veroordelen als crimineel en te kunnen afvoeren naar de maatschappelijke zelfkant. Elk opkomen voor de bescherwaardigheid van de eigen nederlandse samenleving met haar belangen kon zodoende in de kiem gesmoord worden, het gezag knechtte de mogelijk opstandige burger.
Plaatsruimen voor de
diverse immigranteninvasies
Zoals boven vermeld moesten in de loop van de jaren diverse
immigrantenpopulaties gehuisvest worden. Kon dit eerst nog in de
arme wijken van de binnensteden, later moest plaats gemaakt
worden via doorstroming. Toen duidelijk werd dat met
huurverhogingen doorstroming effect sorteerde, is de
huisvestingspolitiek van jaarlijkse huurverhogingen tot beleid
gemaakt, overigens zonder de kiezer daar ooit in te kennen, laat
staan hiervan op de hoogte te stellen. Opschroeven van de
woonlasten dwong huurders om te zien naar koop. Op de pof kopen
mocht later met de aflossingsvrije hypotheek. Na 1994 gingen
danook de koopwoningprijzen steeds sneller stijgen. Ook die
prijsexplosie bleek een prima methode om huisvesting voor nieuwe
immigranten te vinden in de buitenwijken van de grote steden. De
laatste nieuwbouwwoningen in uitbreidingen, zoals de
VINEX-locaties, aanvankelijk bedoeld voor het herhuisvesten van
weinig bemiddelde Nederlanders uit die buitenwijken en dus
aanvankelijk vooral gezien als goedkope sociale nieuwbouw, konden
nu door de stijging van de huizenprijzen veel duurder verkocht
worden door gemeenten en projectontwikkelaars aan de
doorstromers, die vanwege exorbitante huurverhogingen van rond
6,5 % (teweeggebracht door de in 1994 aangetreden 'paarse'
regering van premier Kok) weggingen naar de lelijke, benepen
nieuwbouw van 'grondgebonden wonen' met 'tuintje'. Het
financieel-economische succes van 'paars' is in hoge mate het
gevolg van de zelfverrijking van de overheid door de verkoop van
nutsdiensten en staatsdeelnemingen (privatisering en
liberalisering) én het opdrijven van huur- en koopprijzen. De
bouw-en-woonlobby is gretig op al de ontwikkelingen ingesprongen
en heeft zich, evenals de overheden zelf, grandioos weten te
verrijken aan de moedwillige uitbuiting van de in het nauw
gedreven, vluchtende Nederlandse stedelingen die voor de kosten
mochten opdraaien. Naast welvaart voor vele jongeren en
profijtelijken, overheid en bedrijfsleven, is er heel wat 'stille
armoede' gekomen voor andere Nederlanders.
Bewuste
sociaal-etnische segregatie in een verpest land
De politieke elite is volledig schuldig aan de
verdrijving van de autochtone bevolking uit de 'mindere' wijken
van de steden met alle materiële en geestelijke zorgen die deze
autochtonie zijn aangedaan en nog aangedaan worden. Vrijwel alle
financiële lasten van de massa-immigratie worden opgebracht door
de hoofdmoot der belastingbetalers, dat zijn de mensen met de
modale salarissen in de simpele doorkijk- en eengezinswoninkjes,
en trieste flats of het nu huur is of koop. De segregatie betreft
niet alleen de nieuwkomers maar net zozeer grote delen der
autochtonie. Het verzet van de oorspronkelijke bewoners tegen de
wegdrukking, de lastenopslagen, de ravage is soms even voelbaar
geweest, maar nooit wilskrachtig genoeg naarvoren gebracht door
de direct betrokkenen zelf, die zich telkens als stemvee en
verhuizenden laten misbruiken. De laatste jaren hebben ze zich
als opgejaagde herten de veel te duur verkochte en verhuurde
woningen laten aan-prijzen en laten ze zich opjutten door de
televisiereclame tot steeds meer consumptie en beste-din-gen aan
hun huisjes. Rijdend door Nederland kun je voorspellen in welke
wijken en buurten je welke soort bevolking zult aantreffen,
etnisch en sociaal. De materiNle en culturele territoriale
scheiding is geslaagd; men kan grotendeels langs elkaar heen
leven. En op de televisie lijkt Nederland naar gelang zender of
program 'blank', 'zwart' of 'rijk' en zap je weg. Amerika is
hier.
Pervers geklaag over
mislukken der integratie
Als er nu rekeningen vereffend moeten worden tussen
overheid en bevolking dan moet allereerst gedacht worden aan
ellende en verlies die de invasies aan grote delen der
autochtonie berokkend hebben, materieel maar evenzeer cultureel
en ideëel. Deze hebben - hoewel zich dat welllicht onvoldoende
bewust - de rekening mogen betalen van de multicultuur en het
poldermodel. Ze mogen dit land niet meer het hunne noemen, ze
mogen zichzelf niet verdedigen en weten het land voor grote delen
bezet door vreemde groepen, cultureel-religieus en etnisch
onverwant, met ande-re normen en waarden, een andere historie en
een geheel andere kijk op hun lot, op hun toekomstbeeld van
overwinnen in Nederland. De wil om omhoog te komen in dit land om
de door hen gewenste situaties te scheppen en de door hen
verlangde posities te bemachtigen hoeft bepaald niet onderschat
te worden, zeker niet van de avonturierende asielzoekers. Velen
zijn om felle ambities te realiseren uit hun land weggegaan,
'gevlucht' (volgens het IND heeft 80 % andere redenen). Het zijn
geen arme mensen die mensensmokkelaars kunnen betalen. De
politiek-correcte inquisitie eist hen, al dan niet middels
inburgeringscursussen, te naturaliseren tot
"Nederlanders", met alle rechten van dien, met nog
voorkeursbehandeling en dito steun vanwege hun 'achterstand' .
Het tweede 'paarse' kabinet van Kok heeft een aparte minister
voor Grotestedenbeleid met ruime financiële middelen, dit jaar
16,5 miljard en volgend jaar 18,5 miljard. Die miljarden worden
uitgegeven om het niveau van de buurten en scholen met grote
allochtone meerderheden op te krikken. Integratie is het
modewoord en vraagt miljarden. Het worden de zoveelste miljarden
die Nederland gaat betalen voor het feit dat de politieke elite
haar 'charitas en tolerantie' over de wereld wil verkondigen als
gidsland, ten koste van omvangrijke groepen van het eigen volk,
de autochtonie. Politieke groeperingen, organisaties en personen
die dit beleid vroeger aan de kaak stelden, zijn onderhand
sociaal neergemaaid; van wie hun nek uitstaken, is niets te
duchten.
Vreemde capriolen in
het gedogen van kritiek
Nu zijn er dan sinds enige tijd, na het opruimen van de
zichzelf overschreeuwende Janmaat, wiens CD vergeleken met de
oude Centrumpartij merkwaardig weinig te verduren heeft gekregen
van gewelddadige acties, kritische geluiden te horen over de
gestage omvorming van Nederland tot een 'multiculturele
samenleving', tegen welker gevolgen de spraakmakende,
profijtelijke elites zich in hun dure wijken beschermd weten,
zonder noemenswaardige lasten. Vanwaar dit dulden van
tegengeluiden ? Deze komen voornamelijk af van Elsevier en van
enige personen uit de sociaal-democratische 'inner circle'.
Hiermee lijkt na de zondvloed zowel kritisch 'rechts' als
kri-tisch 'links' een uitlaatklep geboden te worden in de media,
want de onvrede bij de ene contestant en de woede bij de andere
over de voldongen-feitenpolitiek is natuurlijk hoog opgelopen.
Van der Zwan mag op economisch en Scheffer op cultureel terrein
z'n zegje doen. Paul Scheffer krijgt op zijn artikel, - begroet
bij 'linksen' als ware hij de eerste met een kritisch geluid -,
volop weerklank in de media en bij minister Van Boxtel (D66) van
Grote-stedenbeleid. Is dit verwonderlijk ?; eigenlijk niet.
Scheffer klaagt wel over de zelfverloochening der natie en het
jarenlang falende beleid inzake immigraties en bespreekt de vele
begane blunders, maar tegelijk vormt zijn boodschap naar inhoud
geen bedreiging voor de 'politiek correcte' stemmingmakers en
gezagsdrahgers. Ze maken er met-een schaamteloos misbruik van. De
nadruk in het artikel ligt immers bij voorstellen tot versnelde,
doelmatiger inburgeringsprocessen om de politiek beleden
integratie van grote groepen allochtonen alsnog te laten
plaatsvinden. Justitie-minister Korthals verzwaart de straffen op
"discriminatie". Zalm verschuift de miljarden, nodig
als vervolgkos-ten van de immigraties, wel naarvoren; binnen is
maar binnen. Het zal heel wat man-kracht, dien-sten en geld extra
gaan kosten, net als in het verleden, en is dus koren op de molen
van de migranten-maffiosi. Hun lucratieve broodwinning, bezigheid
en verrijking zijn voorlopig weer verze-kerd! En profiteurs als
groot-geldinzamelaar Jan Nico Scholten kunnen gerust gaan slapen.
Krijgt de autochtonie
opnieuw de rekening?
De overheid verhaalt de kosten van dure
politiek-gestuurde integratieprocessen op de burgerij waarvan
grote delen reeds jarenlang in hun mogelijkheden, welvaart en
geluk beknot zijn door en voor de schijnheilige politieke elites.
De woonlasten en andere vaste lasten voor ziektekosten,
onderwijs, vervoer, communicatie e.d. zijn doelbewust door
overheid en bedrijfsleven omhoog gejaagd om alle kosten van
immigratie en integratie te kunnen dekken en hoge winsten voor
het bedrijfsleven te garanderen, in de overheidvisie nodig voor
vergrote werkgelegenheid, ook voor de migranten. Te vrezen valt
dat een geforceerde integratie wederom ongeveer dezelfde
Nederlandse volksgroepen zal treffen. Krijgen miljoenen
Nederlanders nog magerder jaren te verwerken, bij de almaar
ergere overbevolking en overbebouwing van hun land die ze met
lede ogen moeten aanzien ? Wordt, als er ooit een parlementaire
enquête komt, ook alle verdrukking, alles wat de autochtonie is
aangedaan, onderzocht ? Laat de segregatie maar voor wat ze is,
niet nog meer armoede; en kijk eindelijk om naar het verloren
eigen volk in de hoek !
Terug naar boven,
naar de inhoud van dit nummer
of naar de Heemland Hoofdbladzijde
Wilt een bijdrage aan dit
forum leveren? U kunt Heemland een e-postbericht sturen:
Klik hier
Bladzijde samengesteld op 9 juli 2000