HEEMLAND


'Forum voor nederlandse politiek'




Naar de hoofdbladzijde

HEEMLAND NUMMER 16 - 2000




STEDELIJKE ETNISCHE SEGREGATIE

De afgedwongen doorstroming door jarenlange huurstijgingen
Door de kabinetten-Lubbers is de doorstromingspolitiek in gang gezet: volgens de politieke elites zouden vele Nederlanders zogenaamd te goedkoop wonen ('scheef') en te belabberd zijn om te verhuizen. Middels sterke huurstijgingen (vooral vanaf 1990) moesten ze alsnog gedwongen worden om te verhuizen, 'door te stromen' naar duurdere woningen of te kopen. Ze konden toch wel meer, veel meer verwonen, zo vond 'de politiek'. Deze doorstroming moest ervoor zorgen dat goedkope woningen vrijkwamen voor de laagstbetaalden, dus merendeels voor de massaal binnenstromende rijksgenoten, mediterrane gastarbeiders en asielzoekers en even later hun familie en nazaten, en ervoor zorgen dat de dure nieuwbouwwijken - er moest goed aan verdiend worden door bouwers, project-ontwikkelaars, investeerders en overheden - in al die overloopgemeenten zoals Purmerend, Zoetermeer, Almere, Uithoorn, Ridderkerk, Spijkenissse, Westervoort, Nieuwegein, Veenendaal enzovoorts bewoond zouden gaan worden door de uit de grote steden 'doorstromende', weggetreiterde Nederlanders.

Etnische zuivering van de naoorlogse en oude stadswijken
De door Pieter Lakeman zo benoemde immigratie-maffia, en mag ik erbij zeggen de bouw-en-woon-maffia - de financiële, politieke belangen van publieke gezagsdragers, hoge ambtenaren en bouwwereld zijn altijd al innig verstrengeld geweest -, die maffia's hebben opeenvolgende regeringen volop voor hun profijtelijke business weten te spannen. Deze gehele doorstromings- en nieuwbouw-operatie zou nooit in die omvang nodig zijn geweest indien een straffe bevolkingspolitiek gevoerd was zoals prof. Muntendam en de oude W. Drees sr. nog eind zestiger jaren bepleit hebben. De autochtone bevolking van Nederland, toen ongeveer 12,5 miljoen, is na 1970 door lage vruchtbaarheidscijfers, die met 1,6 ver beneden de vervan-gingswaarde van 2,2 kind per vruchtbare vrouw daalden, afgenomen dankzij de voorlichtingspolitiek van de zestiger jaren in neomalthusiaanse zin over anticonceptie, overbevolking en milieubewustzijn van diverse organisaties als de NVSH en de Club van Rome om de bekendste te noemen. In die tijd leek Nederland een stabiele, vreedzame samenleving te worden met meer welvaart en welzijn, mits de bevolkingsdruk geleidelijk aan verminderd kon worden.

Surinaamse invasie was noodlottig demografisch en ideologisch keerpunt Alom werd destijds 12 miljoen inwoners wel het uiterste gevonden voor het kleine Nederland. Vermoedelijk is de omvang van de nederlandse autochtonie afgenomen tot niet meer dan 12 miljoen volksgenoten en telt ons land nu waarschijnlijk 4 miljoen inwoners van niet-nederlandse etniciteit. De 'Club van 10 miljoen' uit Valkenswaard kan de gemiddelde verantwoordelijke autochtone burger geen verwijt maken; deze heeft voor dit land hiermede z'n best gedaan om overbevoking en volbouwen te voorkomen. Wel verantwoordelijk voor het deraillement zijn de grote politieke partijen; na de invasie rond het onafhankelijk worden van Suriname door het kabinet-Den Uyl/De Gaay Fortman was de immigratie niet meer te stuiten dankzij de immigratiemaffia met z'n vaste ankers in het politieke en kerkelijke bestel, en de gevestigde orde. DS'70 met Verwoerd, als lid van de Koninkrijkscommissie pogend de invasie te beletten, en wat later de Centrumpartij die beide destijds trachtten het onheilspellende beleid te keren, zijn door het bestel vervloekt. Nadien heeft het politieke gezag er alles aan gedaan om het Nederlandse staatsburgerschap van elk spoor van etniciteit te ontdoen. Wat betreft de Nederlandse autochtone gemeenschap is deze krachtige anti-nederlandse denationalisatiepolitiek mede gevoerd om iedere tegenbeweging te mogen betichten van discriminatie en liefst van racisme te beschuldigen en om deze zo mogelijk te veroordelen als crimineel en te kunnen afvoeren naar de maatschappelijke zelfkant. Elk opkomen voor de bescherwaardigheid van de eigen nederlandse samenleving met haar belangen kon zodoende in de kiem gesmoord worden, het gezag knechtte de mogelijk opstandige burger.

Plaatsruimen voor de diverse immigranteninvasies
Zoals boven vermeld moesten in de loop van de jaren diverse immigrantenpopulaties gehuisvest worden. Kon dit eerst nog in de arme wijken van de binnensteden, later moest plaats gemaakt worden via doorstroming. Toen duidelijk werd dat met huurverhogingen doorstroming effect sorteerde, is de huisvestingspolitiek van jaarlijkse huurverhogingen tot beleid gemaakt, overigens zonder de kiezer daar ooit in te kennen, laat staan hiervan op de hoogte te stellen. Opschroeven van de woonlasten dwong huurders om te zien naar koop. Op de pof kopen mocht later met de aflossingsvrije hypotheek. Na 1994 gingen danook de koopwoningprijzen steeds sneller stijgen. Ook die prijsexplosie bleek een prima methode om huisvesting voor nieuwe immigranten te vinden in de buitenwijken van de grote steden. De laatste nieuwbouwwoningen in uitbreidingen, zoals de VINEX-locaties, aanvankelijk bedoeld voor het herhuisvesten van weinig bemiddelde Nederlanders uit die buitenwijken en dus aanvankelijk vooral gezien als goedkope sociale nieuwbouw, konden nu door de stijging van de huizenprijzen veel duurder verkocht worden door gemeenten en projectontwikkelaars aan de doorstromers, die vanwege exorbitante huurverhogingen van rond 6,5 % (teweeggebracht door de in 1994 aangetreden 'paarse' regering van premier Kok) weggingen naar de lelijke, benepen nieuwbouw van 'grondgebonden wonen' met 'tuintje'. Het financieel-economische succes van 'paars' is in hoge mate het gevolg van de zelfverrijking van de overheid door de verkoop van nutsdiensten en staatsdeelnemingen (privatisering en liberalisering) én het opdrijven van huur- en koopprijzen. De bouw-en-woonlobby is gretig op al de ontwikkelingen ingesprongen en heeft zich, evenals de overheden zelf, grandioos weten te verrijken aan de moedwillige uitbuiting van de in het nauw gedreven, vluchtende Nederlandse stedelingen die voor de kosten mochten opdraaien. Naast welvaart voor vele jongeren en profijtelijken, overheid en bedrijfsleven, is er heel wat 'stille armoede' gekomen voor andere Nederlanders.

Bewuste sociaal-etnische segregatie in een verpest land
De politieke elite is volledig schuldig aan de verdrijving van de autochtone bevolking uit de 'mindere' wijken van de steden met alle materiële en geestelijke zorgen die deze autochtonie zijn aangedaan en nog aangedaan worden. Vrijwel alle financiële lasten van de massa-immigratie worden opgebracht door de hoofdmoot der belastingbetalers, dat zijn de mensen met de modale salarissen in de simpele doorkijk- en eengezinswoninkjes, en trieste flats of het nu huur is of koop. De segregatie betreft niet alleen de nieuwkomers maar net zozeer grote delen der autochtonie. Het verzet van de oorspronkelijke bewoners tegen de wegdrukking, de lastenopslagen, de ravage is soms even voelbaar geweest, maar nooit wilskrachtig genoeg naarvoren gebracht door de direct betrokkenen zelf, die zich telkens als stemvee en verhuizenden laten misbruiken. De laatste jaren hebben ze zich als opgejaagde herten de veel te duur verkochte en verhuurde woningen laten aan-prijzen en laten ze zich opjutten door de televisiereclame tot steeds meer consumptie en beste-din-gen aan hun huisjes. Rijdend door Nederland kun je voorspellen in welke wijken en buurten je welke soort bevolking zult aantreffen, etnisch en sociaal. De materiNle en culturele territoriale scheiding is geslaagd; men kan grotendeels langs elkaar heen leven. En op de televisie lijkt Nederland naar gelang zender of program 'blank', 'zwart' of 'rijk' en zap je weg. Amerika is hier.

Pervers geklaag over mislukken der integratie
Als er nu rekeningen vereffend moeten worden tussen overheid en bevolking dan moet allereerst gedacht worden aan ellende en verlies die de invasies aan grote delen der autochtonie berokkend hebben, materieel maar evenzeer cultureel en ideëel. Deze hebben - hoewel zich dat welllicht onvoldoende bewust - de rekening mogen betalen van de multicultuur en het poldermodel. Ze mogen dit land niet meer het hunne noemen, ze mogen zichzelf niet verdedigen en weten het land voor grote delen bezet door vreemde groepen, cultureel-religieus en etnisch onverwant, met ande-re normen en waarden, een andere historie en een geheel andere kijk op hun lot, op hun toekomstbeeld van overwinnen in Nederland. De wil om omhoog te komen in dit land om de door hen gewenste situaties te scheppen en de door hen verlangde posities te bemachtigen hoeft bepaald niet onderschat te worden, zeker niet van de avonturierende asielzoekers. Velen zijn om felle ambities te realiseren uit hun land weggegaan, 'gevlucht' (volgens het IND heeft 80 % andere redenen). Het zijn geen arme mensen die mensensmokkelaars kunnen betalen. De politiek-correcte inquisitie eist hen, al dan niet middels inburgeringscursussen, te naturaliseren tot "Nederlanders", met alle rechten van dien, met nog voorkeursbehandeling en dito steun vanwege hun 'achterstand' . Het tweede 'paarse' kabinet van Kok heeft een aparte minister voor Grotestedenbeleid met ruime financiële middelen, dit jaar 16,5 miljard en volgend jaar 18,5 miljard. Die miljarden worden uitgegeven om het niveau van de buurten en scholen met grote allochtone meerderheden op te krikken. Integratie is het modewoord en vraagt miljarden. Het worden de zoveelste miljarden die Nederland gaat betalen voor het feit dat de politieke elite haar 'charitas en tolerantie' over de wereld wil verkondigen als gidsland, ten koste van omvangrijke groepen van het eigen volk, de autochtonie. Politieke groeperingen, organisaties en personen die dit beleid vroeger aan de kaak stelden, zijn onderhand sociaal neergemaaid; van wie hun nek uitstaken, is niets te duchten.

Vreemde capriolen in het gedogen van kritiek
Nu zijn er dan sinds enige tijd, na het opruimen van de zichzelf overschreeuwende Janmaat, wiens CD vergeleken met de oude Centrumpartij merkwaardig weinig te verduren heeft gekregen van gewelddadige acties, kritische geluiden te horen over de gestage omvorming van Nederland tot een 'multiculturele samenleving', tegen welker gevolgen de spraakmakende, profijtelijke elites zich in hun dure wijken beschermd weten, zonder noemenswaardige lasten. Vanwaar dit dulden van tegengeluiden ? Deze komen voornamelijk af van Elsevier en van enige personen uit de sociaal-democratische 'inner circle'. Hiermee lijkt na de zondvloed zowel kritisch 'rechts' als kri-tisch 'links' een uitlaatklep geboden te worden in de media, want de onvrede bij de ene contestant en de woede bij de andere over de voldongen-feitenpolitiek is natuurlijk hoog opgelopen. Van der Zwan mag op economisch en Scheffer op cultureel terrein z'n zegje doen. Paul Scheffer krijgt op zijn artikel, - begroet bij 'linksen' als ware hij de eerste met een kritisch geluid -, volop weerklank in de media en bij minister Van Boxtel (D66) van Grote-stedenbeleid. Is dit verwonderlijk ?; eigenlijk niet. Scheffer klaagt wel over de zelfverloochening der natie en het jarenlang falende beleid inzake immigraties en bespreekt de vele begane blunders, maar tegelijk vormt zijn boodschap naar inhoud geen bedreiging voor de 'politiek correcte' stemmingmakers en gezagsdrahgers. Ze maken er met-een schaamteloos misbruik van. De nadruk in het artikel ligt immers bij voorstellen tot versnelde, doelmatiger inburgeringsprocessen om de politiek beleden integratie van grote groepen allochtonen alsnog te laten plaatsvinden. Justitie-minister Korthals verzwaart de straffen op "discriminatie". Zalm verschuift de miljarden, nodig als vervolgkos-ten van de immigraties, wel naarvoren; binnen is maar binnen. Het zal heel wat man-kracht, dien-sten en geld extra gaan kosten, net als in het verleden, en is dus koren op de molen van de migranten-maffiosi. Hun lucratieve broodwinning, bezigheid en verrijking zijn voorlopig weer verze-kerd! En profiteurs als groot-geldinzamelaar Jan Nico Scholten kunnen gerust gaan slapen.

Krijgt de autochtonie opnieuw de rekening?
De overheid verhaalt de kosten van dure politiek-gestuurde integratieprocessen op de burgerij waarvan grote delen reeds jarenlang in hun mogelijkheden, welvaart en geluk beknot zijn door en voor de schijnheilige politieke elites. De woonlasten en andere vaste lasten voor ziektekosten, onderwijs, vervoer, communicatie e.d. zijn doelbewust door overheid en bedrijfsleven omhoog gejaagd om alle kosten van immigratie en integratie te kunnen dekken en hoge winsten voor het bedrijfsleven te garanderen, in de overheidvisie nodig voor vergrote werkgelegenheid, ook voor de migranten. Te vrezen valt dat een geforceerde integratie wederom ongeveer dezelfde Nederlandse volksgroepen zal treffen. Krijgen miljoenen Nederlanders nog magerder jaren te verwerken, bij de almaar ergere overbevolking en overbebouwing van hun land die ze met lede ogen moeten aanzien ? Wordt, als er ooit een parlementaire enquête komt, ook alle verdrukking, alles wat de autochtonie is aangedaan, onderzocht ? Laat de segregatie maar voor wat ze is, niet nog meer armoede; en kijk eindelijk om naar het verloren eigen volk in de hoek !

Terug naar boven,

naar de inhoud van dit nummer

of naar de Heemland Hoofdbladzijde


 

Wilt een bijdrage aan dit forum leveren? U kunt Heemland een e-postbericht sturen:

Klik hier

Bladzijde samengesteld op 9 juli 2000