HEEMLAND
'Forum voor
nederlandse politiek'
Naar de hoofdbladzijde van Heemland
Of: naar het Heemland Archief
MENU:
Het tijdschrift Heemland wil een partij-onafhankelijk forum bieden voor allen die van ganser harte de nederlandse vrijheid zijn toegedaan en die de nederlandse cultuur naar de eigen aard willen behouden en ontwikkelen. De redactie tracht door het uitgeven van dit blad een bescheiden bijdrage te leveren aan het onderhouden van nationaal besef bij wie de waarde van de Nederlandse natie erkent. Onderwerpen die de belangen van ons volk betreffen, worden in commentaren en beschouwingen aan de orde gesteld.
In "Nationale crisis" (zie hier) wordt de situatie voor de nationale stroming in Nederland besproken als vervolg op eerdere bijdragen van Alfred Vierling en Marcel Rüter door Heemland-redacteur Mart Giesen. Met nadruk zij hier gesteld dat dit geen eind-evaluatie is, de discussie blijft open, prangende vraagstukken zijn er te over.
Hoezeer onze 'paarse' regering in de pas loopt van de wensen van het transnationale grootkapitaal en zijn voorgestane economische 'liberalisering' en reorganisatie van zo veel mogelijk samenlevingen, in het bijzonder die van Europa, is het onderwerp van "Paars neoliberalisme". Het leidt tot een steeds verdergaande verdeling van de Nederlandse bevolking in redelijk tot zeer gepriviligeerde groepen burgers en groepen die steeds verder achterop geraakt zijn maar wel de hoofdsom van de maatschappelijke overheidskosten mogen opbrengen en wel met zware lasten opgezadeld worden. Europa wordt meer en meer een slecht duplicaat van het plutocratische Amerika met overeenkomstige rauwe sociale verhoudingen vanwege kapitalisme en multicultuur. Het boek van Pieter Lakeman mag niet onbehandeld blijven, Eduard den Hollander geeft een heldere samenvatting van de schijnheilige immigratiepolitiek van de opeenvolgende regeringen in de "Boekbespreking".
Alfred Vierling waarschuwt in navolging van Schuller en Brugman voor invoering van islamitisch recht in de Nederlandse rechtspraktijk en verwijst naar zijn studie van 1985 die pleitte voor rigoreuze uniculturele assimilatie van immigranten in Nederland (in "Weg met islamitisch recht"). De aanvalsoorlog van de NAVO op de Joegoslavische provincie Kosovo en op de infrastructuur van Servië betekent het feitelijke einde van de eerbiediging van de internationale rechtsnormen;
In plaats hiervan heeft de NAVO in casu de VS zich het recht toegeëigend overal ter wereld in te mogen grijpen ter bevordering van de multicultuur. Zo'n idee-fixe laat zich evenwel niet afdwingen getuige de etnische verdrijvingen uit het bezette Kosovo waar de met westerse en islamitische hulp tot de tanden toe bewapende UÇK na zijn guerilla tegen het Joegoslavisch gezag nu zijn doelen realiseert op weg naar Groot Albanië. Vreedzame coëxistentie van nationale groepen zoals voorheen in het Joegoslavië van Tito of 'multicultuur' op z'n Amerikaans zal er niet zijn. Vierling zal een aanklacht indienen tegen de Nederlandse regering; hij hekelt het NAVO-optreden in "Lessen van de Balkan (2)".
Op tal van terreinen kan de Nederlandse overheid zichzelf beperken en hiermede burgers belastinggeld besparen. Alfons Mantel bespreekt het ministerie van Economische Zaken. In het vorige nummer werd het ministerie van Volkshuisvesting al aangestipt en zo zullen er meer ministeries zijn. Het wordt tijd voor een grondige doorlichting van de overheid. Met haar politieke handelen is de leiding van de gevestigde partijen evenwel hoofdverantwoordelijk voor het wantrouwen van veel burgers en hun afkeer van politiek.
september 1999
Of: naar het Heemland Archief
De liberalisering van nutsvoorzieningen die door de overheid in het kader van privatisering goedkoop verkocht worden, leidt voor de afnemers van stroom, water en gas, van bekabelde televisie en telefonie, van verkeer en vervoer, helemaal niet tot prijsdalingen. Ze leidt wel tot winsten en machtsuitbreiding bij de betreffende ondernemingen die baat hebben bij deze uitverkoop van de publieke infrastructuur. De overheid geeft door het verkopen van nutsdiensten en fysieke infrastructuur een wezenlijk deel van het economische beheer over het land uit handen aan het bedrijfsleven. Publieke zeggenschap over eigen infrastructuur en nutsvoorzieningen wordt ermee afgebroken. De kapitalistische orde wordt door het terugtreden van de overheid en het naar voren treden van commerciële ondernemingen (zoals bijvoorbeeld de multinational UPC) aanzienlijk uitgebreid en versterkt in zijn economisch domein.
Dat zulks zeer hachelijke gevolgen kan hebben, is duidelijk: overheidsmacht wordt vervangen door plutocratische kapitalistische macht. De economische autonomie van landen die toch al niet groot was, wordt verder uitgehold. Politiek beschouwd is het neoliberale proces van uitbreiden en versterken van de marktwerking zorgwekkend te noemen, omdat de Staat in hoge mate de maatschappelijke ordening en ook de fysieke leefomgeving laat bepalen door private ondernemingen en ten principale onttrekt aan democratische controle en zeggenschap.
Zelfs wordt op sociale infrastructuur, zoals de sociale zekerheid en het stelsel van pensioenvoorzieningen, marktwerking losgelaten. Door de gaten die de overheid laat vallen, wordt de burger gedwongen zich op allerlei gebied bij te verzekeren. Verzekeringsmaatschappijen zoals Aegon en Achmea varen er wel bij. Maar hoe staat het met de positie en rechtszekerheid van degenen die op de uitkeringen aangewezen zijn; wie behartigt nog hun belangen die voorheen ook al niet of nauwelijks door vakbewegingen serieus meer verdedigd werden ? Het corporatieve apparaat wordt vervangen door een nog ongrijpbaarder apparaat met commerciële opzet. Je zal er maar in verstrikt raken !
Verwonderlijk is dat uitgerekend sociaal-democraten bereid zijn neoliberale concepten te omarmen en uit te voeren. Ze blijken hun socialistische gelijkheidsidealen die eerst en vooral de midden-groepen treffen, zelfs met hulp van het kapitalisme te willen verwerkelijken. Iedereen die iets meer heeft of verdient, dan hun zo favoriete klasse van laagstbetaalden, liefst allochtone medelanders moet geloven aan de kaalpluk door toedoen van neoliberale maatregelen. Als gewoon burger mag je tegenwoordig voor van alles en nog wat bijbetalen, van de wettelijke opslagen ten behoeve van anderen in de particuliere ziektekostenverzekering tot het stallen van je auto voor je eigen deur aan toe.
Alles is gericht op nivellering van inkomens- en vermogensverschillen waarmee vooral de modale en bovenmodale inkomens getroffen worden maar in aanzienlijk mindere mate de gegoede burgerij - waaronder velen van de linkse elite zelf - met hun betere banen in hun afbetaalde, hypotheekvrije luxe huizen. In Bloemendaal en Heemstede-Aerdenhout wordt relatief maar weinig belasting betaald, zo werd bijstandsontvangers door de welgestelden ter plekke zelf verteld.
Veel maatregelen die door de tegenwoordige bestuurlijke elite in Nederland genomen worden, blijken de laag van welgestelden goeddeels te vrijwaren, maar leiden voor de maatschappelijke groepen onder deze laag tot een steeds grotere verarming. Door het politieke bestuur wordt de verdeling van de bevolking langs materiële lijnen versterkt, een soort nieuwe verzuiling. Het ganse politieke beleid van opeenvolgende regeringen, of we nu kijken naar de herzieningen in het sociale zekerheidsstelsel, de invoering van marktwerking in vanoudsher publieke domeinen of de voorstellen voor het nieuwe belastingstelsel of het volkshuisvestingsbeleid, bevestigt dit beeld van een doelbewust nagestreefde maatschappelijke herverdeling van de bevolking. De motivatie voor dit politieke beleid wordt geleverd door het neoliberalisme onder het motto van wat goed is voor de economie en het bedrijfsleven, is goed voor de bevolking.
Het stelsel kent drie zogeheten 'boxen'. In box 1 zitten winsten, inkomsten uit arbeid en de eigen woning, in box 3 zit het rendement op vermogen en het tweede huis, negatieve rendementen kunnen niet gecompenseerd worden. Terwijl bezitters van een eigen huis voor dit bezit vrijstelling van de vermogensrendementsheffing zullen krijgen, - het eigen huis zit in box 1 -, zal er geen vergelijkbare vrijstelling komen voor huurders. De meeste huurders (uitgezonderd huursubsidieontvangers en asielzoekers) betalen thans eenderde of meer van hun netto inkomen aan kale huur. De eigenarenkopers van huizen in de goede tijd, toen huizen nog betaalbaar waren en verbouwingskosten, groot onderhoud en hypotheekrente nog volop mochten worden afgetrokken, blijven bevoorrecht en beschermd als te voren. Gewoon sparen wordt hoe dan ook bij de huidige doelbewust laag gehouden rentevergoedingen zeer onaantrekkelijk, indien er van de huidige rente van zeg 3 % per jaar nog 1,2 % afgaat om de belasting op vermogen te betalen zodat er slechts een schamele 1,8 % aan rente resteert, wat nog minder is dan de officiële inflatie van rond 2 %, (om nog maar te zwijgen over de reële geldontwaarding). De huidige vermogensbelasting van 0,8 % met een vrijlating van rond de f 250.000,- is, vergeleken bij de voorgestelde heffing over het fictieve vermogensrendement, mild en eerlijk, ook het eigen huis is belast. Je krijgt door de keus van rendement als heffingsgrondslag ook nog allerlei bizarre discussies over hoeveel rendement je zoal zou kunnen halen op vermogen, maar de een is daar vele malen gewiekster in en heeft beter advies ter beschikking dan de ander, zodat de voorzichtige spaarder-belegger zich ook nog een grote onbenul gaat voelen. De overheid dwingt hiermee de burgers om hun vermogen te beleggen in aandelen met veel risico (iedereen die wel eens een krach meegemaakt heeft, weet hoe dat kan uitpakken) of om toch maar de veel te duur geprijsde woningen te kopen. Deze dwang strookt met de belangen van het bedrijfsleven met name bouwwereld, makelaars en banken en van de overheid zelf die wonen ziet als melkkoe. Het is ergerlijk dat de politiek middels belastingherzieningen telkens weer mensen wil dwingen hoe, hoeveel en waaraan ze hun geld zullen besteden. Je zou denken dat bij een nieuwe belastingwetgeving 'voor de volgende eeuw' getracht zou worden deze te laten sporen met wat gebruikelijk is in de Europese omgeving. Bij fiscale wetgeving voor ondernemingen wordt hiermee terdege rekening gehouden om voor het Nederlandse bedrijfsleven de mededinging niet te benadelen. Maar bij deze 'paarse' belastingherziening voor particuliere burgers wordt dit kennelijk ongewenst geacht door de Nederlandse politiek; Nederlanders zouden eens moeten weten hoezeer ze in vergelijking met het buitenland hier door hun eigen overheid 'gepakt' worden.
Hoe dan ook wordt afgestevend op rauwe, maatschappelijk en etnisch conflictueuze verhoudingen net zoals in Amerika. Maar dat is waarschijnlijk ook de opzet van het establishment. Het lijkt erop of het tot en met aan de leiband loopt van en gemene zaak maakt met de Amerikaanse plutocratie door de extreme macht van deze; anders is het niet te verklaren. Voor zo'n verraad van eigen volk kan toch niemand met een sprankje beschaving begrip opbrengen ? Het is gespeend van historisch besef, staatsmanschap onwaardig.
Of: naar het Heemland Archief
Na een korte inleiding begint Lakeman bij de jaren na de tweede wereldoorlog. In 1949 overschrijdt de Nederlandse bevolking de 10.000.000. In de troonrede van 1950 verklaart koningin Juliana dan ook dat "Nederland vol, ten dele overvol is".
Gevolg is dat de regering een emigratiecampagne opzet, die tot gevolg had dat in deze jaren vele geschoolde en ongeschoolde arbeiders emigreren naar landen als Australië en Nieuw-Zeeland. En nadat Nederland 500.000 gezonde, geschoolde en gemiddeld jeugdige Nederlanders tot emigratie had gestimuleerd, ontstond er in de tweede helft van de jaren 50 een tekort aan arbeiders. Op aandringen van de werkgevers werden hiervoor gastarbeiders naar Nederland gehaald.
Hoewel "gehaald" een slecht woord is, want de meesten (tot 1968 zelfs 75% !) kwamen spontaan. Dus het vaak gehoorde argument dat wij de gastarbeiders hierheen "gehaald" hebben is fout; de meerderheid kwam spontaan naar Nederland.
In het midden van de jaren 70 vindt er in bepaalde sectoren van de samenleving een omslag plaats. Waren het tot die tijd met name de werkgevers die voorstander waren van arbeidsimmigratie, vanaf die tijd werd deze fakkel overgenomen door hun tegenpool, de linkse intelligentsia; journalisten, linkse dominees, advocaten, benoemden zichzelf als woordvoerders van de immigratielobby. En zoals zo vaak bij de linkse stokpaardjes, gebeurde dit met grove morele intimidatie van de tegenstanders. Sinds linkse journalisten zich meester hebben gemaakt van het immigratiedebat is er in Nederland een McCarthy-achtig sfeertje ontstaan, waarin elke nuchtere discussie over immigratie en buitenlanders is gesmoord. Ook dit is één van de grondthema's van het boek; Lakeman wil een nuchter, cijfermatig onderbouwd tegenwicht geven tegen de eenzijdige berichtgeving uit de media.
En dat brengt ons bij het derde thema van het boek. Wat kost de immigratie ons, puur in geld uitgedrukt. Één van de punten die altijd wordt aangevoerd is dat de buitenlandse werknemers toch hebben meegeholpen onze economie op te bouwen. Lakeman laat geen spaan van dit standpunt heel. Al snel na de komst van de gastarbeiders sloeg in Nederland de economische crisis toe van de jaren 70. De bedrijven moesten saneren en juist ongeschoolde arbeiders werden het eerst ontslagen. Juist de gastarbeiders raakten het meest werkloos. En hoewel in bijna alle wervingsverdragen (ook in die met Turkije en Marokko) een terugkeerverplichting was opgenomen, bleven de gastarbeiders hier, ook nadat ze werkloos waren geworden. Sterker nog, men kreeg het recht om de gezinnen over te laten komen. Al gauw bedroeg de werkloosheid onder Turken en Marokkanen ongeveer 40%, waarbovenop ook nog het zeer hoge WAO-percentage (meer dan 20%) moet worden opgeteld. Kortom, de gastarbeiders hebben slechts zeer korte tijd economisch gezien iets opgeleverd voor Nederland, daarentegen hebben ze vele jaren geld gekost. Dit geldt des te meer voor andere groepen immigranten, zoals asielzoekers, Surinamers en Antillianen. Lakeman berekent dat een asielzoekersechtpaar met drie kinderen, die gedurende de rest van hun leven hier mogen blijven, Nederland gemiddeld bijna 900.000 gulden kost. Rekent u maar uit hoeveel geld de hele asielzoekersindustrie ons kost als u weet dat dit jaar ongeveer 50.000 mensen asiel zullen vragen in Nederland.
Lakeman maakt een schatting dat de hele gastarbeiderimmigratie ons tot nu toe 70.000.000.000 (70 miljard !) gulden heeft gekost. En naar hijzelf ook aangeeft is dit een absolute minimumschatting. Zelf gaf hij in een interview aan dat de werkelijke kosten waarschijnlijk een veelvoud hiervan bedragen. En als we bedenken wat er in Nederland een grote tekorten zijn op het gebied van bijvoorbeeld onderwijs en gezondheidszorg, is dit een schandalige geldverspilling van de eerste orde.
En deze rekening wordt betaald door de gewone Nederlander. Via kortingen op uitkeringen en loonmatigingen heeft de gewone Nederlander dit bedrag opgebracht. Daarentegen heeft juist een linkse elite (via de asielzoekerindustrie) en een rechtse ondernemerselite (die profiteert van goedkope buitenlandse werknemers) zich verrijkt aan de immigratie. Lakeman is somber. Omdat immigranten die zich hier reeds gevestigd hebben altijd weer nieuwe immigranten zullen aantrekken, vreest hij dat de immigratie niet zal stoppen. Bovendien is hij bang dat het toenemende aantal allochtonen de basis van onze samenleving zal aantasten; hij wijst hierbij in het bijzonder op de achteruitgang in het onderwijs door de grote concentratie allochtonen.
Al met al een onthullend boek, dat een onthutsende blik geeft op de gedragingen van de Nederlandse overheid. Maar het is tekenend dat dit boek tot geen enkele politieke oprisping heeft geleid; geen kamervragen, geen debatten, geen journalisten die de kamerleden confronteren met gegevens uit het boek. Dit is het zoveelste teken dat de politiek zich in een glazen stolp bevindt, afgeschermd van het Nederlandse volk en een wereldje op zichzelf is geworden. En helaas, de journalistiek, de bewaker van onze vrijheid, speelt als het gaat om immigratie en multiculturaliteit niet die rol die van haar verwacht mag worden. Sprak links in de jaren 60 van een "militair-industrieel" complex, tegenwoordig zou men van een "journalistiek-politiek" complex kunnen spreken. Een kongsi die alles onder de doofpot stopt, uiteindelijk tot zeer grote schade voor het Nederlandse land en volk.
Naar het menu op deze pagina van Heemland 14
Of: naar het Heemland Archief
Falende militair-politieke strategieën
De VS heeft dus niet bereikt, waarvoor de CIA het UÇK had bewapend: het laatste Russische tegenspel tegen de Amerikaanse hegemonie als relict van de koude oorlog uitschakelen. Ook niet bereikt is, dat China, dat de VS met hun bombardement op de Chinese ambassade had willen afhouden van ondertekening van de VN-resolutie ter beslechting van dit conflict, om zodoende ook de VN ten grave te dragen, als tegenstrever werd uitgeschakeld: de Russen brachten China ertoe met hen samen te werken en geen veto tegen de VN-resolutie uit te spreken. Driekwart van de wereldbevolking stemde tegen het eigenmachtig NAVO-optreden. De VS zullen zich nog eens bedenken voor ze zich een weg willen bombarderen naar de olie van Daghestan 'op verzoek van de Tsjetsjenen' of naar de Chinese zuidflank (Singapore, Taiwan, Kwandong, Hong-kong). Rusland en China zijn nog altijd kernwapenmachten en hebben elkaar strategisch weer gevonden ten gevolge van de Amerikaanse vernederingen aan hun adres tijdens dit Balkanconflict.
In West-Europa blijkt de gelijkschakeling van de Europese machthebbers aan het Witte Huis voltooid. CIA-zetbaas Solano, de NAVO-secretaris-generaal is benoemd tot coördinator van het Buitenlands Beleid van de Europese Unie. Het politiek, econo-misch beleid is uit de Europese instellingen gehaald: het is de G-8 die besluiten over de wederopbouw van de Balkan, de samenwerking met Oost-Europa en over de ontwikkelingssamenwerking. In de G-8 is de stem van de VS dominant.
Dominant is ook de huidige ideologie van mondialisering van het liberale vrije marktsysteem, dat als cultuurneutraal panacee wordt uitgedragen. Ook T. Knecht, schrijver in Stavast (1) is het opgevallen, dat "vele machthebbers zich niet meer bekommeren om rechtsfilosofische normen, de geschiedenis heeft ze niets te vertellen, ze beginnen als 't ware elke dag opnieuw. Recht is wat multicultuur bevordert, waar ook ter wereld. Verschil in godsdienst en levensstijl worden niet serieus genomen". Met die achtergrond kon het ook gebeuren, aldus Knecht, dat "studies van hen die zich reeds vanaf de Reformatie en de Renaissance bezighielden met het volkenrecht, het recht van oorlog en vrede, het recht van verzet, het recht de onderdrukker te doden enzovoorts, als het ware bij het oud papier kwamen te staan".
Exact zo is het gegaan. Met vertrapping van vele internationale verdragen, zoals het Handvest van de Verenigde Naties, de Algemene Verklaring nopens de Mensenrechten, de Internationale Covenanten nopens de Burgerlijke, Politieke, Economische, Sociale en Culturele rechten, de Europese Conventie inzake de Mensenrechten, het Parijser Verdrag voor een Nieuw Europa van 1990, de Haagsche en Geneefse Conventies ter Bescherming van Oorlogsslachtoffers, kortom het hele gebouw van internationaal recht, heeft men Europese wijsheden aan Amerikaanse cowboylaarzen gelapt.
Dit heeft ertoe geleid, dat schrijver dezes in navolging van rechtsgeleerden van de universiteiten van Montréal en Cambridge, alsmede een verklaring van alle Griekse rechters mutatis mutandis een aanklacht voorbereidt tegen minister-president Wim Kok, de minister van Buitenlandse Zaken J. van Aartsen en de minister van Defensie F.H.G. de Grave wegens hun oorlogsmisdaden, in te leveren bij het Internationaal Strafrecht Tribunaal voor voormalig Joegoslavië. De klacht is inmiddels aan de regering gestuurd en voor kennisgeving aangenomen, aldus prof mr J.G. Lammers, thans hoofd afdeling Internationaal Recht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, die de bombardementen op Servië namens Nederland verdedigde bij het Internationaal Gerechtshof te Den Haag. Eens doceerde hij aan schrijver dezes heel andere volkenrechtsopvattingen.
Vermelde klacht is een lang juridisch stuk met een annex van de verwoestingen die de NAVO in Servië heeft aangericht. Helaas moet het stuk nog vanaf 17 april worden geactualiseerd.
Inmiddels is contact gezocht met de Servische Ambassadeur in Nederland, de Heer Grubic, die een boek heeft geschreven over de oorlogsmisdaden van de NAVO in zijn land.
Toch worden hier alvast de passages weergegeven die op Nederland in het bizonder slaan. Het is een vertaling uit het in het Engels gestelde document:
1.14. De politieke achtergrond van de beschuldigden leidt tot het voeren van een strijd tegen etnische zuivering om zodoende de aandacht af te leiden van henzelf, want juist deze politiek is het die de PvdA van W. Kok en de VVD van Van Aartsen en De Grave ten uitvoer hebben gelegd in Nederland door voorrang te verlenen op het gebied van woningtoewijzing en werkgelegenheid aan immigranten uit Turkije en Marokko, wier misdaadgroepen de import respectievelijk de distributie verzorgen in de Nederlandse drugsstaat en tienduizenden oorspronkelijke Nederlanders uit hun stadscentra hebben verdreven die niet langer meer als veilige haven voor hen fungeerden en derhalve werden achtergelaten om tot orthodoxe moslim wijken te verworden, waar imams meer autoriteit hebben dan de politie. De indiener van deze klacht is zelf tweemaal etnisch gezuiverd: Eenmaal uit de Amsterdamse Kinkerbuurt, omdat de Nederlandse autoriteiten een illegale in drugs handelende moskee onder zijn appartement weigerden uit te zetten en eenmaal uit het Haagse Transvaalkwartier, omdat de Nederlandse regering als enige in de hele wereld achterstandswijken dwingt speciale harddrugsgebruikerswoningen tussen hun appartementen te gedogen en zodoende de burgers en hun kinderen bloot te stellen aan deze met misdaad geïnfecteerde verslaving. Dit is de 'multiculturele samenleving' welke zij uitdragen en wereldwijd pogen op te leggen met de hulp van NAVO-bombardementen. Herinnerd zij, dat 'apartheid' wat de Nederlanders zo fel aanvochten de laatste decennia, oorspronkelijk eeuwenlang een Nederlandse maatschappelijke blauwdruk was en eveneens is geëxporteerd, naar Zuid Afrika. De PvdA, waarvan de beschuldigde W. Kok vanaf 1980 een van de belangrijkste leiders is, zag niet af van ondemocratische methoden om de Centrumpartij, waarvoor de indiener 135000 stemmen haalde tijdens de Europese Verkiezingen in 1984, buiten het parlement te houden. Hun misdaadtroepen schoten op hem tijdens een partijbijeenkomst te Boekel op 14 mei 1984 en zette het hotel in lichter laaien waar later de opvolger van de CP, de Centrumdemocraten op 29 maart 1986 vergaderden te Kedichem, waar de partijsecretaresse haar been zag geamputeerd, een misdaad waarvoor de daders niet zijn vervolgd.....
Herinnerd zij, dat de heer Kok als minister-president en de heer Van Aartsen als minister van Landbouw de sanitaire vernietiging van meer dan 5 miljoen varkens hebben verordonneerd, vele van deze dieren niet door electrocutie maar door beknelling tussen de kadavers van deze massaslachting stervend; het is dan ook geen grote stap meer vanaf deze houding tot het leven om te komen tot de destructie van een natie.....
Nederlandse F-16 bommenwerpers vlogen gedurende 'Allied Force' operaties 1300 missies en lieten meer dan 800 bommen en raket-ten los op onschuldige Serviërs..... (einde citaten uit het betreffende document)
Dat heb je nou van al die managementcursussen. De jongeren hebben geen enkel cultureel benul. Het was voor haar een eye-opener toen ik meldde dat die 'hoofddoek' staat voor onderdruk-king van de vrouw en afwijzing van de westerse samenleving en dus niet gelijkgesteld kan worden met een individuele keuzevrijheid inzake uiterlijk verschijning. Zo geniepig sluipt de orthodoxe islam onze samenleving binnen.
Een volk van handelaars en kruideniers zal zeker al zijn waarden verkwanselen zodra er maar aan te verdienen valt. Maar ook hier zullen moslims niet met christenen kunnen leven, ondanks het feit dat de NAVO thans 'de multiculturele samenleving' hoog in het vaandel voert. In Kosovo is de NAVO-politiek van gedwongen coëxistentie jammerlijk tot mislukken gedoemd, ook bij ons zal geen oecumene ontstaan tussen christenen en islam; blijkbaar moeten de christenen dan maar wijken: Lang leve de andere wang.
Maar wat bevreemdt, is dat ons penningbewuste volkje zich zo gemakkelijk een buitenlands beleid laat welgevallen, dat zeer hoge kosten voor Nederland met zich meebrengt. Hebben de Amerikanen de bommen en granaten gefinancierd; wij Nederlanders moeten voor het herstel van wat de NAVO heeft aangericht de volgende 14 jaar om te beginnen 0,5 miljard gulden per jaar ophoesten. Alleen al het herstel van Servië zal zo'n 70 miljard gulden bedragen. Maar de totale schade, inclusief de grootste milieuramp van na de Tweede Wereldoorlog, is nog niet eens vast te stellen zolang men de Serven van dit herstelproject uitsluit, dat wil zeggen zolang Milosevic regeert..... Die wordt dus eerst uitgekocht door nog vele extra miljoenen guldens te spenderen aan de Servische oppositie !
1. Ellis Joffe "China's Military Assesses Kosovo" in International Herald Tribune 23 juli 1999
2. T. Knecht "De Tragedie van Kosovo" in Stavast jul/aug 1999.
Of: naar het Heemland Archief
Wilt U reageren? U kunt Heemland een e-postbericht sturen:
Bladzijde samengesteld op 26 september 1999